در این بخش، نکاتی در خصوص درست نویسی ارائه شده است.
ویرایش یک متن انواع متفاوتی دارد که در زیر به آنها اشاره میکنیم:
۱-ویرایش زبانی و املایی: در این نوع ویرایش، متن را از نظر نگارشی و ساختار زبان فارسی بررسی کرده و مشکلات ادبی و املایی موجود در آن را اصلاح میکنیم. در این نوع ویرایش نیازی نیست که از نظر علمی به متن مسلط باشیم. البته باید حواسمان باشد که ممکن است ویرایش یک حرف ربط، فعل و یا هر جز دیگری از یک جمله، معنی علمی آن را نیز عوض کند. ویراستار در صورت عدم تسلط به مفهوم علمی متن فارسی و یا متن اصلی انگلیسی، نباید معنی جملات را عوض کند.
۲- ویرایش علمی: در این نوع ویرایش، متن را از نظر علمی بررسی کرده و در صورت نیاز، آن را اصلاح میکنیم. اگر متن ترجمه شده از انگلیسی باشد، حتما باید با مراجعه به منبع، متن ترجمه را مطابق آن ویرایش کنیم و حق دخل و تصرف در متن اصلی را نداریم. (البته در مواردی، مترجم برای روشن کردن یک مطلب، خود توضیحی را داخل پرانتز به متن اصلی اضافه میکند و ذکر میکند که این نظر مترجم است). اگر متن فارسی و تألیف نویسنده باشد، باید تسلط نسبتاً خوبی به آن مطلب علمی داشته باشیم و در صورت احساس نیاز به ویرایش با نویسنده مطلب هماهنگ کنیم و در صورت دسترسی نداشتن به نویسنده، با منابع معتبر چک کنیم.
۳- ویرایش فنی: به ویرایش ظاهری و نظم و ترتیب دادن به جملات و پاراگرافها میگویند.
در انجام پایان نامه نیاز داریم که به هر سه نوع ویرایش توجه داشته باشیم و در واقع ویراستار خود باشیم و سعی نماییم اصول درستنویسی را رعایت کنیم.
در این بخش به ذکر نکاتی پیرامون درستنویسی اشاره میگردد و همچنین کامنتهایی که جناب آقای دکتر رضاییزاده در این خصوص بر روی پایاننامههای دانشجویان قرار دادند در این قسمت قرار داده میشود.